نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
برای آن که مینویسندش: «الف سه نقطه»
مبهمی!
مثل آرزو
روشنی!
مثل روشنای صبح صادق نجابت شکوفهها
بازگشت عاشقانۀ پرندهها به سوی تو
ای که هر چه قاصدک شده دوان دوان به جست و جوی تو
تو برای من
ابتدا و انتهای هر چه عاشقانهای
تو یگانهای یگانهای
کاش سجدههای سادۀ دلم
رویش ترانههای صبح را هجی کند
پنجشنبه شب 19 خرداد 1390 (شب آرزوها)
زیبا بود. انشاءالله دعاهای خالصانتون مستجاب بشه
----------
ای کاش یک شبه ره صد ساله می زدیم...
حق