استیفن کینگ نویسندهٔ پرطرفدار امریکایی در پیش‌گفتار کتابش، دربارهٔ نوشتن، می‌نویسد: «این کتاب (دربارهٔ نوشتن) یک کتاب کوتاه است، به خاطر آن که بیشتر کتاب‌های دربارهٔ نویسندگی پر است از مزخرف.» وی در ادامه می‌نویسد: «یک استثنای برجسته در مورد قاعدهٔ مزخرف بودن آن کتاب‌ها کتابِ عناصر سبک، نوشتهٔ استرانک و وایت، است. مقدار مزخرف در این کتابْ ناچیز یا هیچ است.»
یادم می‌آید سال اول دکتری کلاسی داشتیم با عنوان «نویسندگی علمی». معلم، که تخصصش زبان‌شناسی کاربردی بود، هر روز کتابِ عناصر سبک را در دست داشت و می‌گفت هر دانشجویی باید این کتاب را بخواند و داشته باشد. این دو توصیه از دو دید مختلف، یکی داستان‌نویس و دیگری معلم مقاله‌نویسی، مرا مجاب کرد که حداقل قبل از شروع به نوشتن پایان‌نامه نگاهی به این کتاب جیبی بیندازم. این کتاب مانند بسیاری از کتاب‌ها در این موضوع است البته سه تفاوت کلیدی دارد:
۱- رویکرد سره‌نویسی انگلیسی این کتاب طوری است که فقط به درد نویسندگی انگلیسی می‌خورد نه زبان دیگر. لذا اگر علاقه‌مند به بهبود نویسندگی انگلیسی مانند مقاله‌های علمی باشید، این کتاب یک «باید برای خواندن» است.
۲- کتاب خیلی فشرده است، کتابی جیبی که در دو ساعت قابل خواندن است. قواعد پیچیده‌ای در کتاب وجود ندارد و قابل فهم است ولی این که قاعده‌ای نگارشی فهمیده بشود متأسفانه به این معنی نیست که در عمل بشود آن را به کار برد. لذا این کتاب یک «کتاب مرجع» و «باید برای داشتن» است نه برای یک بار خواندن.
۳- به خاطر ساختار خاص کتاب، فصل آخر کتاب به درد نویسندگی به معنای عام هم می‌خورد؛ یعنی لزوماً نباید نوشتهٔ علمی یا حتی انگلیسی باشد.
فاطمه
