این بار دیگر
در خودی‌های بی‌خودی‌ام
می‌توانم تمامِ تو را بسرایم.
امّا نه دیگر بار
شعر را یارای با تو بودن نیست
که تو در مشاعره‌ات
عاشورایی آفریدی
که صد اربعین آفرین را
به معاشرت برخاست
من در این خودی‌های بی‌خودی‌ام
می‌خواهم تو را فقط بسرایم
که دیگر بار شعر اتفاق تازه‌ای باشد
بر کربلای نگاهم
می‌شود آیا
نگاهت را با ماه قسمت کرد؟
۱ خرداد ۱۳۸۶
